Muntjes
S'avonds op de weg terug naar het appartement van mijn vriend Nicolas, gebeurde er mij opeens iets vreemd. Er lag geld op de grond. En niet een beetje ook. Er lagen honderden muntjes op de grond. Allemaal dezelfde 10 HK dollar cent, wat ongeveer de waarde heeft van 1 Eurocent. Het lag overal op de straat, alsof iemand er mee had staan strooien. Hoeveel waren het er wel niet? Ik keek om me heen. Er was niemand in de buurt. Ik legde de zak met een trommel koekjes die ik net van een kennis had gekregen op de grond, en hurkte me. Een paar centen oprapen zal niemand kwaad doen. Na er zo een 30, 40 opgepakt te hebben, gooide ik deze in de zak met de koektrommel. Toen ik er mee op wou staan, merkte ik opeens dat een familie mij was begonnen te helpen. Een echtpaar met een klein zoontje stonden druk muntjes voor me op te rapen, en brachten de buit naar mij toe. Een oude man die ook bij de familie leek te horen, stond er een beetje nors bij te kijken.
Ik zei dat het niet nodig was me te helpen, maar de familie bleef braaf doorgaan. Nu goed, dan besloot ik zelf ook maar door te gaan, het zou een beetje onbeleefd zijn om hun al het werk te laten doen.
Na een poos kwamen er ook nog een groep jongens bij.
"Hey! This is a fun game!" zei een van ze.
Voor ik het wist waren er een stuk of 10 mensen muntjes voor mij aan het oprapen. Iedereen bracht steeds de buut naar mijn zak, en gooide het erin. Het was een vreemd gezicht, je zou haast denken dat het een grote vrijwillegersactie was. Met zoveel mankracht, was het werk gauw gedaan. De zak zat nu helemaal vol. Een klein jongetje bracht mij de laatste buit. Ik zei dat hij het zelf mocht houden, maar dat mocht niet van zijn moeder. De oude man die de hele tijd nors had staan kijken, sprak mij nu aan.
"Je moet een goede knoop in die zak doen. Let beter op je spullen de volgende keer, OK?"
"Ja meneer, ik zou voorzichtig zijn."
Met een grote zak vol geld liep ik door. De mensen die mij hadden geholpen zwaaide me uit. Ik kreeg er de slappe lag van, wat een gebeurtenis opeens! Maar wat moet ik nu met al dit geld?
Bij Nicolas thuis, begon ik meteen het geld te tellen. Ik maakte steeds stapeltjes van 10, en het duurde behoorlijk lang voordat ik eindelijk uitgeteld was. Het bleken 364 muntjes te zijn. 3 Euro en 64 Cent dus. Dat was niet niks!
De volgende dag probeerde ik het geld gelijk te gebruiken bij mijn lunch, maar het restaurant wou het niet aannemen.
"Meer dan 50 muntjes nemen wij niet aan, meneer."
Ik smeekte de vrouw een uitzondering te maken, maar ze schudden kil haar hoofd.
Wat moest ik nu met al die muntjes?
Vlak voor mijn vertrek uit Hong Kong, ben ik langs de bank gegaan, maar ook die wouden het niet omwisselen. Ze konden het wel op mijn rekening storten. Maar een rekening hier had ik niet.
Ik heb het geld daarom maar aan mijn goede vriend Nicoals gegeven. Heeft hij toch nog iets aan mijn verblijf verdiend!
0 件のコメント:
コメントを投稿